Soms ontstaat een droom pas later in je leven. Als kind wilde ik juf worden. Het werd groepsleidster en dat paste ook heel erg bij mij. Dat ik al mijn hele leven graag schrijf en afgestudeerd ben op een kinderboek, tja dat was gewoon zo. Het is nooit in me opgekomen om daar mijn beroep van te maken. En toen kreeg ik begin 2017 een burn-out. Ik ging volledig onderuit en zat dagenlang in een stoel voor het raam. Geen energie en nergens zin in.
Totdat ik op een dag iets ging schrijven. Dat veranderde alles. Want ik had er plezier in en het gaf energie. Daar, op dat groene stoeltje voor het raam, hervond ik mijn passie. Op een speciale facebookpagina begon ik blogs te schrijven en anderen vonden ze leuk om te lezen. Ik werd uiteindelijk gevraagd om voor 50+ in Nederland te schrijven. Er volgden vaste andere opdrachtgevers zoals 24 Webvertising en Print, de Leeuwarder Seniorenkrant en Huurdersplatform Nieuw Elan.
Zo kan het lopen en het klopt gewoon. Ik ben geen beelddenker, ik denk ik taal. Zie woorden voor me en maak verhalen in mijn hoofd van de dingen die ik meemaak. En wat het allerbelangrijkste is: ik geniet zo enorm van schrijven. Maar niet alleen van het schrijfproces, ook van het zoeken naar informatie, het graven, het verhaal vinden achter de persoon die ik interview. Het vinden van de kern.
